Kolín is een districtsstad in het oosten van de Midden-Boheemse regio aan de rivier de Elbe. Het heeft meer dan 30.000 inwoners en een oppervlakte van 35 km2 met een gemiddelde hoogte van 220 meter. Het is een belangrijk spoorwegknooppunt. Er is een chemische, automobiel-, engineering-, voedings- en grafische industrie.

​

De naam Kolín komt waarschijnlijk van het Oud-Tsjechische woord "koliti", dat wil zeggen "hamerpennen, palen", en is gerelateerd aan de ligging van Starý Kolín in het vaak overstroomde gebied bij de samenvloeiing van Klejnárka en Labe, in de buurt waarvan de grond werd versterkt met behulp van houten palen. Later werd gekozen voor een meer voordelige locatie op een verhoogd punt 7 km naar het westen voor de zich ontwikkelende marktafwikkeling. De nieuwe nederzetting (en later de koninklijke stad) behield de naam van de oorspronkelijke nederzetting.

​

Bezienswaardigheden

​

Stadhuis

​

Het stadhuis van Kolín domineert Karlovo Náměstí en bestaat uit twee huizen van verschillend bouwjaar. De oudste van de twee huizen, oorspronkelijk het Kolerovský-huis genoemd, diende sinds 1494 als een stadhuis. In het jongere gebouw met één verdieping was vroeger een herberg, later een kazerne. Het huidige uiterlijk van het stadhuis werd bepaald door een pseudo-renaissancistische reconstructie uit het einde van de negentiende eeuw, geleid door architect Jan Vejrych. De fresco's met scènes uit de geschiedenis van de stad, gemaakt door de academische schilder Adolf Liebscher, trekken de aandacht op de voorkant van het oudere gedeelte.

 

Aan de westelijke muur van de ceremoniële hal hangt een groot impressionistisch drieluik "Kolín in drie tijden van de dag", gemaakt in 1926 door Václav Radimský, werkzaam in Frankrijk als leerling van Claude Monet. In de middeleeuwse kelders van het stadhuis bevindt zich een lapidarium van de stad, met een verzameling sculpturen en sculpturale fragmenten uit de 18e en 19e eeuw, afkomstig uit het grondgebied van Kolín.

 

>>> Adres : Karlovo Náměstí <<<

 

Děkanský chrám sv. Bartoloměje

​

De dekenale kathedraal Bartholomeus is het dominante en meest waardevolle historische monument van Kolín.

​

De bouw van de kathedraal begon kort na de oprichting van de koninklijke stad in het midden van de 13e eeuw. Het is waarschijnlijk dat de vroeg-gotische kathedraal ontstond op de plaats van een oudere kathedraal, die mogelijk verband hield met de oudere nederzetting op deze plaats in de vroege middeleeuwen.

 

De bouwer van de kathedraal was koning Přemysl Otakar II. In de jaren 60 van de 13e eeuw werden een niet-bewaard gebleven vroeg-gotisch koor en de omtrekmuren van het drievoudige atrium gebouwd. In de jaren 1270 volgde de tweede bouwfase, waarin het drievoudige schip werd gebogen volgens het gewijzigde project. Pas rond 1300 werden de torens aan de westelijke gevel voltooid.

​

In 1349 werd de kathedraal zwaar beschadigd door brand. Om ze te herstellen was de door keizer Karel IV aangeduide architect, Petr Parléř, die voor de reconstructie moest zorgen. In de jaren 1360-1378 bouwde hij het kathedraalkoor op de plaats van de oorspronkelijke pastorie. De hoge gotische aanpassingen van de kathedraal gingen echter door tot het einde van de 14e eeuw.

​

In 1504 werd het silhouet van de kathedraal voltooid door een laatgotische klokkentoren, gebouwd door de architect Bartoš. In 1733 bouwde decaan Antonín Formandl een barok ossuarium naast de kathedraal. Het interieur, versierd met menselijke resten, werd opgevat als een populaire "Memento mori".

In 1796 werd de kathedraal opnieuw verwoest door vuur, maar deze werd pas in het midden van de 19e eeuw gereconstrueerd op initiatief van de kapelaan en later Kolín-decaan Jan Svoboda.

 

Het interieur van de kathedraal bevat veel waardevolle kunstmonumenten. Het belangrijkste zijn het gotische pastoforium (vak voor de opslag van het Heilig Sacrament), daterend uit rond 1370 van Petr Parléř, de blikken doopvont van de meester Ondřej Ptáček uit 1495, het barokke altaar van St. Barbara, het schilderij “De passie van St. Bartholomew” van Petr Brandl uit 1734, een verzameling late barokschilderijen van Josef Kramolin en reliëfs van de kruisweg door František Bílek van 1910 - 1913.

 

>>> Adres : Brandlova <<<

​

Oude Joodse begraafplaats

​

De oude joodse begraafplaats is een van de oudste joodse begraafplaatsen in Bohemen. Ze werd gesticht in de eerste helft van de 15e eeuw en werd tot 1887 gebruikt. De oudste nog bestaande grafstenen dateren uit het einde van de 15e eeuw. Op een oppervlakte van meer dan een hectare zijn er ongeveer 2.600 grafstenen. Hier liggen een aantal prominente Joodse figuren begraven, waaronder verschillende rabbijnen.

​

>>> Adres : Kmochova 14 <<<

​