Kutná Hora ligt in de bestuurlijke regio Midden-Bohemen. De stad ligt circa 70 km ten oosten van Praag en heeft ongeveer 22.000 inwoners. Het historische centrum van de oude zilverstad staat met haar monumenten sinds 1995 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO en is een veel bezochte plaats door toeristen.

​

De oorsprong van Kutná Hora wordt traditioneel geassocieerd met de ontwikkeling van de monetaire economie in de 13e eeuw, maar de oorsprong van de mijnbouw is veel ouder. Aan het einde van de 10e eeuw werden de ontsluitingen van zilverertsaderen onthuld door de Slavníks, die muntdenars van dit zilver sloegen in hun versterkte nederzetting Malín - tegenwoordig onderdeel van Kutná Hora - in 985-995, die kan worden geïdentificeerd door "MALIN CIVITAS".

 

Bewustzijn van het bestaan ​​van zilverrijkdom in de regio wordt soms geassocieerd met de oprichting van het cisterciënzer klooster in Sedlec in 1142. De mogelijkheid dat de monniken de geheimen van hun omgeving kenden en ze tot op zekere hoogte uitbuitten, weerlegt het feit dat het klooster in de eerste eeuw voor naakt bestaan ​​worstelde. Het was pas na de ontdekking van de mijnsites dat zijn economische situatie merkbaar verbeterde.

 

Na deze plotse periode van grote rijkdom, was de geschiedeniscurve rechtstreeks op weg naar het blootleggen van de ertsafzettingen van Kutná Hora. Technisch gezien was dit het werk van goudzoekers, die het gebied doorzochten in de Boheems-Moravische Hooglanden. Waarschijnlijk is het eerste bewijs van zilverwinning en -verwerking in de 13e eeuw een archeologisch gedocumenteerd naamloos dorp in de buurt van Malín. Het gerucht dat er een aantrekkelijke gelegenheid was om rijk te worden in de omgeving van de Kaňkov-heuvels, heeft een groot aantal nieuwe kolonisten gebracht, vooral uit de naburige Duitstalige gebieden, die geavanceerde productietechnologie en sociale relaties brachten en al snel een leider werd in de hele agglomeratie. Tijdelijke woningen, houten kapellen en primitieve mijnbouwapparatuur werden rond de afzonderlijke schachten gebouwd. De atmosfeer van Kutná Hora wordt vaak vergeleken met de atmosfeer van de Amerikaanse nederzettingen voor goudwinning,

 

Een keerpunt in de geschiedenis van Kutná Hora was het jaar 1300, toen koning Wenceslas II. (1278-1305) de nederzettingen de Upper Code IUS REGALE MONTANORUM toekende, een juridisch document van buitengewone waarde, waarin alle organisatorische en technische voorwaarden werden vastgelegd, die nodig zijn voor de normale exploitatie van mijnen. De juridische positie waarin de nederzettingen begonnen te transformeren werd ondersteund door een aantal voorrechten en voorrechten van de koningen van de Luxemburgse dynastie, die Kutná Hora naar de tweede plaats na Praag brachten.

Kort na 1300 werd de centrale munt van de Tsjechische staat overgebracht naar Kutná Hora en werd het koninklijke kasteel gereserveerd voor zijn activiteiten. Het ponsen van de Praagse groschen sloot de productiecyclus af beginnend met ertsmijnen. Kutná Hora ontwikkelde zich geleidelijk tot een financieel centrum van de Tsjechische staat.

​

​Ten tijde van deze noodlottige beslissing moest de mijnbouw in Kutná Hora echter geconfronteerd worden met de eerste grote problemen. De oppervlaktebronnen zijn uitgeput en de afdaling naar de diepten vereiste meer veeleisende procedures en complexere technische uitrusting. Sinds enige tijd vertraagde de mijnbouw en daalde de productie, wat tot uiting kwam in de kwaliteit van Praagse groschen.

 

De oorlogsjaren hadden Kutná Hora ongekende problemen opgeleverd. De gestage toename van verschillende belastingen en bijdragen, de inbeslagname van goederen in de voorsteden, evenals de beweging van troepen, hebben geleid tot vrijwel de ineenstorting van de financiën van de stad. Mijnbouw, die al met moeilijke problemen worstelde, werd gestopt en het gebrek aan middelen bracht de gemeenteraad van Kutná Hora in 1625 ertoe om toestemming te vragen om de mijnen van de Kaňkov-zone te verlaten. Na een lange inspanning herwon de stad haar voorrechten in 1628, maar de hernieuwde vrijheden waren alleen geldig voor de katholieke bevolking.

 

De Zweedse invasies van 1639 en 1643 veroorzaakten enorme schade aan de stad en het schilderij dat Kutná Hora in de jaren 1840 voorzag was triest. Huizen verlaten door emigranten of verwoest door de Zweden… slechts een klein aantal mijnwerkers bleef in de mijnen.

 

Het tijdperk van de Tsjechoslowaakse Republiek werd gelanceerd door de Kutná Hora-bevolking, in de overtuiging dat ze de stad zouden kunnen verrijken met nieuwe moderne stedelijke districten en zo voorwaarden scheppen voor een meer dynamische ontwikkeling. Het stadsbestuur heeft geprobeerd de industrie en de handel te verhogen en jongere bevolkingsgroepen aan te trekken, maar ondervond ongunstige ontwikkelingen in het vervoer, met name het spoorwegnet. Gedurende de Eerste Republiek bleef Kutná Hora een stad van monumenten en excursionisten, een vredig stadje en een beetje slaperig. Deze situatie had ook een positieve kant, vooral het hoge culturele niveau.

 

De geschiedenis van de stad eindigt voor de Tweede Wereldoorlog. De historische wervelwind, die toen plaatsvond, had geen wezenlijke invloed op het historische en monumentale karakter van de stad. De opname in de lijst van beschermde gebieden en andere juridische stappen zorgde op zijn minst voor elementaire bescherming. De ontwikkeling van de stad als monumentaal erfgoed, eindigde vervolgens in 1995, toen het officieel werd opgenomen op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

 

Bezienswaardigheden

 

Chrám svaté Barbory
Kathedraal van St. Barbara

​

De kathedraal van St. Barbara, een juweel van laatgotische stijl en een van de vier kathedraalachtige gebouwen in Bohemen, samen met de Kathedraal van de Hemelvaart van de Maagd Maria en Johannes de Doper en het historische centrum van Kutná Hora staan ​​op de UNESCO Werelderfgoedlijst.

 

De pracht van dit gebouw getuigt nog steeds van de glorie en rijkdom van zilver in Kutná Hora en de diepe vroomheid van zijn makers. De tempel is gewijd aan de Maagd Barbara, een vroege christelijke martelaar die wordt opgeroepen als een helper in nood, een pleitbezorger voor een goede dood en de patroonheilige van al diegenen die een gevaarlijk beroep hebben, vooral mijnwerkers. Het waren de mijnwerkers die het meest hebben bijgedragen aan de bloei van de middeleeuwse stad en de bouw van de kathedraal, die ze hebben opgedragen aan hun heilige beschermer.

 

De kathedraal van St. Barbara is een gevarieerde galerij met zeldzame gotische fresco's en steenkunst, maar alle generaties hebben hier hun sporen nagelaten. Het hoofdschip wordt gedomineerd door een preekstoel uit de Renaissance met barokke lambrisering. De leerzame en vrome jezuïeten rustten de kerk uit met een aantal barokke altaren, sculpturen en schilderijen. In het begin van de 20e eeuw versierden gulle donoren van de neogotische revival een groot deel van de ramen met glas-in-loodramen, waarin de schilder František Urban een aantal puur christelijke motieven en belangrijke gebeurtenissen uit zijn huidige tijd portretteerde. Deze traditie werd in 2014 gevolgd door de nieuwste artistieke prestatie: glas in lood met het motief van St. Agnes van Přemysl, die het laatste heldere venster in het zuidelijke schip van de tempel siert.

 

>>> Adres : Barborská <<<

​

Kostnice – Krekelhuis

​

De Rooms-Katholieke Begraafplaats Kerk van Allerheiligen met het Ossuarium, samen met de Kathedraalkerk van de Hemelvaart van de Maagd Maria en de heilige Johannes de Doper - onderdeel van de voormalige cisterciënzerabdij in Sedlec, werd gesticht in 1142. De begraafplaatskerk is een gebouw met twee verdiepingen van het Karner-type uit de 14e eeuw. Volgens de legende was de begraafplaats van Sedlec in 1278 bezaaid met vuil, gebracht door de monniken uit Jeruzalem, en werd de begraafplaats het oudste "heilige veld" in Midden-Europa en een gewilde begraafplaats. Na de pest in 1318 werden meer dan 30.000 doden begraven in Sedlec, nog eens 10.000 werden begraven op de begraafplaats tijdens de Hussite-oorlogen. Volgens de bewaarde bronnen besloeg de begraafplaats Sedlec een oppervlakte van 35.000 m2. Aan het einde van de 15e eeuw werden de meeste graven afgeschaft. De opgegraven skeletresten van ongeveer 40.000 doden werden in de onderste kapel van de kerk geplaatst,

 

De Josephine-hervormingen leidden tot de afschaffing van de abdij aan het einde van de 18e eeuw en de kerk was in het bezit van de Schwarzenberg-familie van Orlík. Het kerkhof met het ossuarium is een uniek cultureel en historisch monument en SEDLECKÝ CEMETERY is dus de bestemming van rondzwervenden, niet alleen mensen die hun geliefden hebben begraven, maar ook duizenden bezoekers uit alle landen van de wereld. MEMENTO MORI geassocieerd met de hoop op opstanding.

 

>>> Adres : Zámecká 279 <<<

​

Kamenná kašna
Stenen fontein

​

In de middeleeuwen werden de lagere bronnen door de intensieve mijnactiviteiten in Kutná Hora verstoord en had de stad problemen met het zorgen voor voldoende drinkwater voor haar inwoners. Dit probleem werd in 1495 opgelost door de bouw van een twaalfzijdige stenen fontein op het huidige Rejskovo-plein. De oorspronkelijk overdekte fontein diende als een waterreservoir, waaraan drinkwater werd geleverd door houten leidingen uit de bron van St. Adalbert bij Bylan, op 2,5 km afstand. Op deze manier werd drinkwater in de stad geïntroduceerd tot 1890. De laat-gotische fontein in de vorm van een twaalfzijdig prisma was waarschijnlijk het werk van de bouwer Brikci van Wrocław.

 

>>> Adres : Rejskovo nám. <<<

​

Kasteel Kačina

 

Gelegen op ongeveer 4 kilometer van Kutna Hora, is Zámek Kačina een weelderig kasteel. De familie Chotek was de eigenaar van het kasteel, maar nu herbergt het kasteel een museum, dat het typische leven van een Boheems en Moravisch platteland laat zien.

 

Er is ook nog een tentoonstelling in het kasteelgebouw, die het leven van de familie Chotek laat zien, zoals het toen was.

 

Rondom Zámek Kačina is een mooi aangelegde tuin die op zich al een attractie is.

 

>>> Adres : Svatý Mikuláš 51 <<<

​